විකසිත කුසුමක රැඳි නුඹ සුවඳකි
කළුවර අහසේ දිදුළන තරුවකි
පන්හිඳ තුඩඟින් ලියවුනු කවියකි
හතවත පතුලේ රැඳ වුනු වදනකි


පුර පෝදා හඳ දුටු විට අහසේ
නුඹේ මුව මතකෙට ආවයි රහසේ
සඳ රැස් වැටිලා තුරුලිය අස්සේ
මතකද තෙමුනා පිනිකැට වැස්සේ

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

කවුද මේ පොලියානා