සමනළ තටු පිසදාලා
දෑඟිලිවල පැහැ තවරා
ඒ පැහැයෙන් දෙතොල පුරා
හීන් හිනා මතු කරලා.....
සඳ එළියේ ගත නහවා
පිනි කැට ගෙන නෙත් දොවලා
ඒ සිහිලෙන් හද පුරවා
සෙනෙහස දී මත් කරලා...
හද කුටියේ නතර වෙලා
නුඹේ උකුලේ මුහුන හොවා
මගේ කඳුලින් දුක නිවලා
ඉන්නම් නුඹ ළඟට වෙලා...

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

කවුද මේ පොලියානා