ආදරේ තරම
සඳ නැතත් අහසකට
තරු නොදිලි තියේවිද
දුර වුවත් සයුර විත්
වෙරළ සිප නොයාවිද
මද පවන් වල වුවත්
සුවඳ ගුලි නොවේවිද
ආදරේ නම් හිතක්
තිතක් වී පෙනේවිද
මල්ලි
බොල්ගොඩ ගඟේ දෙපසින් ගිය කොක්කුන්නේ මඟ වැරදිලා මO ආපසු ඇවිදින්නේ අකුරට ගියපු මල්ලි මO මුලාවේ පිට රටකට ගිහින් තනියම සිනාසේ කාසි බරට අරන් කරට නම්බු පිටට ගෙන හනිකට ඒවිද හෙට
ලස්සනයි අක්කෝ.
ReplyDeleteකාලෙකින් බ්ලොග් එක පැත්තේ.