පොලියානා කියන්නේ කතා පොතක චරිතයක්. එයා පුන්චි ගෑනු ළමයෙක්.එයා ජිවිතේ හුඟාක් කරදර වලට මුහුණ පානවා. හැබැයි එයා ඒ හැම වේලාවෙම සතුටෙන් ඒවා විදගන්න හදනවා. ඒ එයාගේ තාත්තා කියා දුන්නු "සතුටු වීමේ සෙල්ලමින්" තමා. තමන්ට ජිවීතේ ලැබෙන සෑම දුක් කරදරයක් දෙසම සුභවාදීව බලන එක තමා ඒ සෙල්ලමින් කරන්නේ. එයා හැම ප්රරශ්නයකම සතුටු වෙන්න පුලුවන් පැත්තකුත් හොයා ගන්න එක තමා කරන්නේ. එයා මේ සෙල්ලම කරනවා. ඒ වගේම එයා අදුරන දන්න හැමෝටම ඒ ගැන කියලා දෙනවා. මේ සෙල්ලම කරන්න හුඟාක් අමාරුයි සමහර අවස්තා වලදී. ඒත් කොහොමහරි දක්ෂ විදියට මේ සෙල්ලම කලොත් දිනන්න පුළුන් ජීවිතයම. එයා මුලින්ම මේ සෙල්ලම පටන් ගන්නේ එයාට බෝනික්කෙක් ඔනේ වෙලාවක එයාට ලැබෙන්නේ කිහිලිකරු 2ක් . ඒ ගැන සතුටු වෙන්න එයාගේ තාත්තා කියලා දුන්නා. ඒ සෙල්ලමින් කරන්න්නේ හැම දෙයකම තියෙන මොකක් හරි සතුටු වෙන්න පුලුවන් දෙයක් හොයන එක.පොලියානගේ කකුල් 2 කැඩෙනවා. එයාට ඇවිදින්න බැරි වෙනවා. එයාට ඒ වෙලාවේ මේ සෙල්ලම කරන්න හුඟාක් අමරු වෙනවා. ඒත් අන්තිමට එයා ඒක කරනවා. එයා සතුටු වෙනවා ඇවිදින්න බැරි වෙච්ච එක ගැන. එහෙම නැත්තම කවදාවත් කකුල් කියන්නෙ කොයි ත
පසුපසම හැමවිටකම
ReplyDeleteකළුපාට සෙවනැලි
රැදී තියේවි
අතැර නොගොස්
කිසිවිටක..
සිත්තම් කරන්
ReplyDeleteනෙක වර්ණ තුලින් ...
කලු සෙවැනලි...
සිත්තමක් වේයි සොදුරු..
ඒක හරි අපේ මිනිස්සු එක කාලෙට කඵ පාට සෙවණැලි පාට කරනව එක එක පාටින්. ඒත් අන්තිමට හැමදාම අඳුරු සෙවණැලි යට.
ReplyDeleteගොඩක් දේවල් වලට අදාල කරගන්න පුඵවන් කියමනක්.. ලස්සනයි.
nice one...
ReplyDeleteඅමාවකදාට කලුපාට හෙවනැල්ල විතරක් නෙමෙයි, ඔය ලස්සණ පාටත් නැතිව යාවි.
ReplyDeleteOutsider -
ReplyDeleteඅපේ මිනිස්සු එක කාලෙට කඵ පාට සෙවණැලි පාට කරනව එක එක පාටින්. ඒත් අන්තිමට හැමදාම අඳුරු සෙවණැලි යට.
මිත්යාදෘෂ්ටිකයා -
අමාවකදාට කලුපාට හෙවනැල්ල විතරක් නෙමෙයි, ඔය ලස්සණ පාටත් නැතිව යාවි.
-- අපූරු සිතුවිල්ලක්.. අපූරු කොමෙන්ටු දෙකකුත් --
හොද සිතුවිල්ලක්. ඒත් මම හිතන්නෙ කලු සෙවනැලි ගැන පමණක් හිතුවොත් හැම දෙයක්ම ඒකාකාරී වෙනවා. පාට වලින් ලෝකය ලස්සන කරනවා.
ReplyDeleteඅවකාශය හිස් තමයි, ඒ උනාට ඒක පුරවන්න හදන එක නවත්තලා මොකද? දවස් ගාණක් ඇවිත් ආපහු ගියා., අදත් යන්න කලින් මේක දාලා යන්නේ. පොස්ස්ට් එකක් දාන්නේ නැත්තේ ඇය් කියලා අහන්නයි.
ReplyDelete