මල්ලි

එක දවසක්

නිසළ මේ තුරුලිය 

බිදෙන අර වැව් දිය

නුඹේ ඔය නෙතු ලඟ

කලඹවයි මා හද

    නුහුරු නුපුරුදු නුඹ

    හුරුපුරුදු වී කිම

    සුවඳ සුසුමන් වල

     තැවරිලා මා වත

හොරාගෙන හෙමිහිට

නුඹ මගේ සෙනෙහස

කියනු මැන සවනට

බැස නොයන බව හිරු ලෙස