අවකාශය/Awakashaya

   නුඹ රෑ රැහැයි හඬ බිද වැකෙයි මා සවනත සුළඟ හා මිමිනුව නුඹේ ඔය කටහඬ නිදන මල් පෙති යට හාදු දී තැවරුන නුඹේ පිණි කඳුළුවල දැනේ සිහිලස මට සොරාගෙන සෙනෙහස අදුර හා හාදව නුඹ ගියත් දුරකට සඳ මතින් පෙනෙයි රුව මට

ගොනෙක් පඳුරු සෙවනක ඈදිලා තළු මර මරා තණ කන්න ම0 ගොනෙක් උනානම්.............

මගේ දුවේ ව සවර්ති මාරයෝ තැනින් තැන කෙළ හලා බලා හිදිති බිළිගන්න නුඹව දැහැන බිදෙයි මඟ වරදියි පරිස්සමෙන් මඟ පලයන් මගේ දුවේ