නෙක පැහැ ගෙන සුවඳ කුසුම්
හැමදාමත්
සුපිපුනාට....
දිළිහි දිළිහි
රෑ අහසේ
තරු කැට ඒ
හිනැහුනාට...
හින මවා
හැම දාමත්
හිත තනියෙන්
වැළපුනට....
නුඹ නොයෙනා
බව සත්තයි
සෙනෙහස මා
ඉල්ලුවාට....
නුඹ හට
නෑවිදින් නුඹ සිටින දවසට දෑස් යුග පියාගෙන විදගන්න රඳවා ගන්නම් මම ඉතින් මේ හාදුවල උණුසුම පියාපත් දිගුකර නුඹ පියාඹන දවසට කැදැල්ලේ පාලුවත් මැකෙන්නට හිරකරගන්නම් ආදරණීය හැම වදනකම මතකය දුර ඈත ඉසව්වක ඉගිලිලා නුඹ ඉතින් යනකොට තිතක් වී බොඳවෙන මා ඉතින් නොපෙනෙනා දවසට දුකක් නැති වෙන්න හිත යට කවක් ලියනෙමි හෙටත් නුඹ හට
රෑ අහසේ තරු පිරුනට
ReplyDeleteපෝය දාට පේනවාද?
පාට පාට හැම කුසුමම
සුවඳ දීදී සැලෙනවාද?
ම්..ම්
ReplyDeleteඒකත් ඇත්ත තමයි. මට එහෙම හිතුනේ නැනේ