මා පුත...
විසල් මේ ගොමු යට
සෙවන අයදීමද
නපුරක්ය හැමවිට...
නර කෙසුත් ඇද ඇද
සාදු හඬ පතුරන
බොහො දනන් දැක දැක
සසර තව දික් කර
නොනවතින් මා පුත...
සිනා මල්
Popular posts from this blog
මල්ලි
බොල්ගොඩ ගඟේ දෙපසින් ගිය කොක්කුන්නේ මඟ වැරදිලා මO ආපසු ඇවිදින්නේ අකුරට ගියපු මල්ලි මO මුලාවේ පිට රටකට ගිහින් තනියම සිනාසේ කාසි බරට අරන් කරට නම්බු පිටට ගෙන හනිකට ඒවිද හෙට
නුඹ රෑ රැහැයි හඬ බිද වැකෙයි මා සවනත සුළඟ හා මිමිනුව නුඹේ ඔය කටහඬ නිදන මල් පෙති යට හාදු දී තැවරුන නුඹේ පිණි කඳුළුවල දැනේ සිහිලස මට සොරාගෙන සෙනෙහස අදුර හා හාදව නුඹ ගියත් දුරකට සඳ මතින් පෙනෙයි රුව මට
අයේෂා ආයෙත් ලියමු නේ. අපුරු කවිය,
ReplyDeleteගත පොරවන් උන් මනරම් කසී සළු
ලබනු රිසියි තව නොපලන් දිව්‍ය සළු
දසත සරයි දුගියන් ගත නැතිව සළු
නිවන් මගට මොකටද බන් උතුරු සළු
සිල් ඇත්තියෝ ගත දවටන් හොඳ දුහුල් සළු
පෙන්නයි වහගෙන නොවැසුනු උන්ගේ හෙලු
අසරණියන් සළු උනා යහනක වෙද්දී හෙලු
කවුරුත් නෑනේ පොරවන්නට උන්ට සළු
ඕකයි ඇත්ත තත්වේ