බිඳිමි ගල් ලෙන


විශල් තුරු හිස්
බිඳි වන මැද
දුවයි සාවුන්
දැනී මර  බිය
හිවල් කොටි ඒ
රුදුරුසෙන් මැද
බියෙන් හැකිළි ඉඳිනු කෙලෙසක

සිoහභාහුත් නිදයි දුක මැද
මුදු කොමළ බස් නනගනු කෙලෙසද
ලෙන් දොරෙන් පිට නොගොස් පිය තුම
රැඳෙනු නොහැකිය ගල් ලෙනේ මට

Comments

  1. ලස්සනයි අක්කේ...

    ReplyDelete
  2. අම්බානක කන්නවෙයි තාත්තා දැක්කනං මේක....

    ReplyDelete

Post a Comment

Popular posts from this blog

මල්ලි