අවකාශය/Awakashaya

         පොලියානා කියන්නේ කතා පොතක චරිතයක්. එයා පුන්චි ගෑනු ළමයෙක්.එයා ජිවිතේ හුඟාක් කරදර වලට මුහුණ පානවා. හැබැයි එයා ඒ හැම වේලාවෙම සතුටෙන් ඒවා විදගන්න හදනවා. ඒ එයාගේ තාත්තා කියා දුන්නු "සතුටු වීමේ සෙල්ලමින්" තමා. තමන්ට ජිවීතේ ලැබෙන සෑම දුක් කරදරයක් දෙසම සුභවාදීව බලන එක තමා ඒ සෙල්ලමින් කරන්නේ. එයා හැම ප්‍රරශ්නයකම සතුටු වෙන්න පුලුවන් පැත්තකුත් හොයා ගන්න එක තමා කරන්නේ.        එයා මේ සෙල්ලම කරනවා. ඒ  වගේම එයා අදුරන දන්න හැමෝටම ඒ ගැන කියලා දෙනවා. මේ සෙල්ලම කරන්න හුඟාක් අමාරුයි සමහර අවස්තා වලදී. ඒත් කොහොමහරි දක්ෂ විදියට මේ සෙල්ලම කලොත් දිනන්න පුළුන් ජීවිතයම. එයා මුලින්ම මේ සෙල්ලම පටන් ගන්නේ එයාට බෝනික්කෙක් ඔනේ වෙලාවක එයාට ලැබෙන්නේ කිහිලිකරු 2ක් . ඒ ගැන සතුටු වෙන්න එයාගේ තාත්තා කියලා දුන්නා. ඒ සෙල්ලමින් කරන්න්නේ හැම දෙයකම තියෙන මොකක් හරි සතුටු වෙන්න පුලුවන් දෙයක් හොයන එක.පොලියානගේ කකුල් 2 කැඩෙනවා. එයාට ඇවිදින්න බැරි වෙනවා. එයාට ඒ වෙලාවේ මේ සෙල්ලම කරන්න හුඟාක් අමරු වෙනවා. ඒත් අන්තිමට එයා ඒක කරනවා. එයා සතුටු වෙනවා ඇවිද...

පොලියානා පොලියානා යාළු වෙන්න මාත් එක්ක හිනා වෙන්න කියා දෙන්න මට තනියෙන් බෑ කරන්න "සතුටු වෙන සෙල්ලම" ඉගිල්ලෙන්න අවැසි විටදි නිල් අහසත් දුර පෙනෙද්දි නොලැබුණු අත්තටු ගැන හිතෙද්දී හිනා වෙන්නේ කොහොමද මo දෙනෙත් වලට කඳුළු එද්දී ජීවිතයේ බරක් නැතත් රැකගත් ජීවිතය ඇතත් මහ පොළවට බරක් වෙතොත් හිනා වෙන්න හැකිද තවත් පොලියානා හැකි විගහට කියා දෙන්න මේ හැමවිට සතුටු වෙන්න හැකි තරමට විදියක් ජීවත් වෙන්නට

අනවසරෙන් හදවතට ඇතුල්වුන නුඹ කිනිතුල්ලෙක්...... මගේ ආදරය නුඹේ දරදඬු හිතුවිලිවලින් හූරා ගනිද්දී මම විදපු වේදනාව........ ගලවලා විසි කලත් පැත්තකට තාමත් ඇඳුම් කනවා හදවත

බුදු සමිදු පාමුලේ තබා මල් ආසනේ පිපිලා පරවෙනා බව කියයි ජීවිතේ හුරු පුරුදු මාවතේ හිත බැඳුනු ආදරේ මියැදුනොත් යම් කෙනෙක් වැළපේවී කෑගසා ඉල්ලලා ජීවිතේ අඬගසා ගම් දොරේ ගසා හේවිසි අගේ වඩමවා හිමි පුරේ දෙවි දන් සුරපුරේ යනෙන විට මහ මඟේ දෑත් පා සිඟමනේ දුටුවොතින් යන දනෝ ඉවත යයි නෙත් අනේ  දන් දුන්නු සිටුතුමෝ ඇසෙයි දස දෙස දිගේ පතුරුවා දම් රසේ හිත තබා හිතු මතේ පිළිවෙතින් පෙළ ගැසෙමු තබා අත් නළලතේ